Maashorst

Tegenwoordig, maar zeker na de opkomst en de dood van Pim Fortuyn, is intergratie een veel besproken onderwerp. Maar wat is integratie nu eigenlijk? Dit was de inzet van de onlangs gehouden discussieavond, georganiseerd door de jongeren van de SP Uden met medewerking van -kandidaat voor de SP in de Tweede Kamer- Mahmat Erziyas. Dat jongeren genuanceerd kunnen discussieren blijkt wel uit hun verslag van deze avond. Integratie staat boven alles. Maar hoe, dat is de vraag die hen bezighoudt.

Weet u de definitie van integratie? Ongetwijfeld zijn de meningen hierover verdeeld. De jongeren hebben het woordenboek geraadpleegd en kwamen tot de volgende conclusie, namelijk: samen één geheel maken. En in hun stelling betekent dat: één samenleving, rijk aan verschillende culturen die samenwerken en zich aan elkaar aanpassen.

Anneke opende de discussie: ,,belangrijk is het spreken van één taal die door een ieder gesproken en begrepen wordt, zodat je daadwerkelijk kunt praten over de verschillen en overeenkomsten (red.) tussen culturen en mensen. En dit laatste met behoud van die verschillen, want iedereen is nu eenmaal anders."

Zwaar werk in de jaren zestig

Bewust zijn de jongeren zich van het feit dat er veel mensen het hier niet mee eens, en die geven de mensen die nieuw komen in Nederland niet eens de kans om te integreren, namelijk door ze alleen maar af te kraken en met de nek aan te kijken, iets wat hen in een vreemd land ook niet echt zou stimuleren om te integreren.
,,Ook hebben diezelfde mensen het over Kut-Marokkanen en dat de islam een achterlijke cultuur is; maar ik wil die mensen hun geheugen even opfrissen, want die kutmensen met die achterlijke cultuur zijn hier toevallig wel door Nederlanders naar toegehaald! In de jaren zestig zijn zij namelijk uit landen als Marokko, Tunesië, Turkije, Italië en Spanje door Nederlandse werkgevers hier naartoe gehaald om het zware werk te doen in bijvoorbeeld de textielindustrie," aldus Anneke.
De schuldvraag, voor zover aanwezig (red.) is dan ook terug te voeren op diverse factoren: een slechte huisvesting in het verleden, onwetendheid aangaande de normen en waarden, het nooit geleerd hebben daarvan door werkgevers die hen slechts zagen als goedkope werkkrachten, en een overheid die deze vorm van 'Apartheid' mede in stand hield.

Samen leven

Daarnaast vragen de jongeren zich af of het wellicht beter is geen beschuldigende vinger uit te steken en vanaf nu, gewoon te doen wat er moet gebeuren: samen naar school, samen werken, samen uit, kortom samen leven, en vooral kennis maken met elkaars cultuur en niet meteen je vooroordeel klaar te staan.
Mahmat Erziyas was genodigd om de discussie-avond te leiden, en kwam ook met een paar onderwerpen. Bijvoorbeeld of 'zwarte' of 'witte' wijken wellicht 'grijs' gemaakt moeten worden; en daar konden vele jongeren zich wel in vinden. De grote vraag was alleen hoe? Unaniem waren de jongeren het erover eens dat -als de overheid en de mensen willen dat er geïntegreerd moet worden, dit van twee kanten moet komen, en dat jongerencentra en buurthuizen daar de ideale gelegenheden voor zijn: BOUWEN DUS!